GWAGNIN Aleksander, Kronika Sarmacyi Europskiey...

Kronika Sarmacyi Europskiey... 

Rycerza passowanego rotmistrza J. K. Mci niegdyś w Krakowie drukowana. Warszawa 1768. W drukarni J. K. Mci y Rzeczypospolitey u XX. Societatis Jesu. Roku Pańskiego 1768.
(31 x 20 cm), k. [6], s. 714, winiety w drzeworycie, opr. sk. z epoki. Zbiór dziejopisów Polskich we czterech tomach zawarty. Tom czwarty.
(Estr. T. 17). "Dedykacya: z Xiążąt Poniatowskich H. Branickiej kaszt. krak. hetm. W. K., z podpisem Franciszek Bohomolec S. J. Po niej idzie: Przedmowa Bohomolca. Dalej na karcie 4 następuje tytuł dawniejszego wydania: Kronika Sarmacyey Europskiey, w ktorey się zamyka Krolestwo Polskie ze wszystkiemi państwy, Xięstwy y prowincyami swemi; tudzież też Wielkie Xięstwo Litewskie, Ruskie, Pruskie, Żmudzkie, Inflantskie, Moskiewskie, y część Tatarów. Przez Alexandra Gwagnina z Werony Hrabię Pałacu Lateranskiego, Rycerza pasowanego y Rotmisrza J. K. Mci. Pierwey roku 1578 po Łacinie wydana. A teraz ... przez Marcina Paszkowskiego, za Staraniem Autorowym z Łacińskiego na Polski przełożona Roku Pańskiego 1611. Bohomolec wyraża w przedmowie wdzięczność Józ. Załuskiemu, iż go pobudził do przedruku dzieła, i Jabłonowskiej z Sapiehów, która staraniami swemi zebrała fundusze na druk. Porusza Bohomolec kwestyą autorstwa dzieła, skłaniając się ku temu, że istotnym autorem był Stryjkowski, który zarzucił Gwagninowi iż mu jego rękopis łaciński w Witebsku zabrał, i za swój ogłosił" (Estreicher). Franciszek Bohomolec (1720 - 1784), polski jezuita, nauczyciel, redaktor, komediopisarz, poeta, publicysta, tłumacz, wydawca, jeden ze współtwórców polskiego Oświecenia. Podjął się ogromnego przedsięwzięcia - wydania Zbioru dziejopisów polskich. Czterotomowa seria kronik polskich (Kronika Marcina Bielskiego, 1764; Kronika Macieja Stryjkowskiego, 1766; Kronika Marcina Kromera, 1767 i Kronika Sarmacjej Europejskiej Aleksandra Gwagnina, 1768). Brak pierwszych 3-ech kart (w tym karta tyt., tu w reprodukcji), ostatniej karty tekstu (713/14) i 4-ech kart Rejestru oraz karta (575/6) zachowana we fragmencie. Kilka kart pokreślono fioletowym atramentem (szczeg. s. 307, 468, 577, 702), 4 karty (317-324) z ubytkiem górnego naroznika bez szkody dla tekstu; ślady zalania, zawilgocenia i zabrudzeń; oprawa z mocnymi otarciami, niew. ubytkami (naprawiana), ślady po korniku. Rzadkie.