Jedna z najrzadszych odmian majowego tysiąca - bez oznaczenia literą serii przed numeracją.
Jest to trzecia najrzadziej występująca odmiana po odmianie oznaczoną serią IA (Miłczak 22d) oraz odmianie z podwójnie oznaczoną numeracją (Miłczak 22c).
Druk na papierze ze znakiem wodnym "plastry miodu".
Banknot dotychczas znany z jednego znaleziska sprzed ponad 10 lat, gdzie zdecydowana większość egzemplarzy posiadała lekkie ugięcie w pionie. Dziś po ponad dekadzie doczekaliśmy się kolejnego odkrycia nielicznej partii pięknie zachowanych banknotów tej jakże poszukiwanej odmiany. Nowe odkrycie charakteryzuje się naszym zdaniem zdecydowanie większą świeżością druku niż w przypadku znaleziska sprzed ponad dziesięciu lat. Nadal mamy do czynienia z śladowym, zanikającym ugięciem w pionie, ale jest ono na tyle skrajnie trudne do wyłapania, że zostało sklasyfikowane przez PMG jako "bent", a tym samym nie jest uznawane jako pełnoprawne zgięcie i nie narusza rysunku. Od pewnego czasu zauważamy w PMG słuszną zmianę polityki rozróżniania ugięć pod względem siły ich przebiegu. Tłumaczy to jednak brak dodatku EPQ przy walorze o tak znakomitej prezencji.
Papier jest w stanie pełnej drukarskiej świeżości z pięknie zachowaną kremową barwą, bez najdrobniejszych plamek oraz śladów foxingu. Uwagę zwraca naturalna ostrość krawędzi oraz końcówek narożników. Nie widzimy najmniejszych wizualnych przesłanek aby tak świeży egzemplarz nie otrzymał oznaczenia EPQ.
Banknot o albumowej prezencji w znakomitej nocie od PMG, która mimo iż wydaje się być surowa, ma ona swoje uzasadnienie dla osoby znającej stan zachowania przed ogradowaniem.
Egzemplarz oddalony o cztery numery seryjne od sztuki ocenionej na PMG 67 EPQ.
