KRZESŁO, 1988
Fotografia, 21,5 x 16,8 cm
Na odwrocie stempel autorski, ołówkiem: Edward Hartwig z wystawy „Nowe przestrzenie fotografii” 1988
Pochodzenie: z kolekcji profesora Jana Kurowickiego, filozofa, historyka i teoretyka fotografii, autora m.in. takich książek jak „Fotografia jako zjawisko estetyczne” (1999), „Wartości estetyczne fotografii” (2002), przyjaciela wielu fotografików.
Edward HARTWIG
1909 Moskwa - 2003 Warszawa
Jeden z najwybitniejszych polskich fotografów. Jego ojciec prowadził atelier fotograficzne w Moskwie, a następnie w Lublinie, dokąd rodzina Hartwigów przeniosła się z powodu rewolucji. Hartwig rozpoczął fotografowanie w połowie lat 20. W 1929 roku w Lublinie odbyła się jego pierwsza wystawa indywidualna. W latach 1932-34 studiował w Graphisches Institut w Wiedniu w pracowni Rudolfa Kapitza i Hamsa Daimlera. W latach 1944-46 przebywał w łagrze - po wojnie zamieszkał w Warszawie. Zajmował się przede wszystkim fotografią pejzażową, w której realizował liczne eksperymenty formalne, polegające przede wszystkim na stosowaniu grafizacji obrazu, dochodząc do przedstawień abstrakcyjnych. Opublikował wiele albumów fotograficznych m.in.: Ziemia rodzinna", (1955), Fotografika (1958), Kulisy teatru (1969), Wariacje fotograficzne (1978), Wierzby (1989), Polska Edwarda Hartwiga (1995). Ponadto wykonywał portrety i fotografię teatralną. W latach 1969-74 redagował Almanach fotografii polskiej. Był członkiem - założycielem ZPAP oraz członkiem honorowym FIAP oraz wielu innych organizacji i towarzystw fotograficznych np. ZPAF.
Cena wywoławcza 500
Estymacja 800 - 900
