Grafika cyfrowa, wymiary z oprawą: 90 x76 cm, sygnatura odręczna
ołówkiem: l.d.: 2009 Nowa seria (x) -, śr.d.: A.P., p.d.: Jan Pamuła
Praca oprawiona w czarną ramkę, za szkłem
Jan Pamuła
Urodzony
w 1944 roku w Spytkowicach, k. Oświęcimia. Studiował malarstwo i
grafikę w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, 1961 -1968, i w Ecole
Nationale Superieure des Beaux Arts w Paryżu, 1967.
Dyplom uzyskał w
1968 roku. Obecnie jest profesorem w Akademii Sztuk Pięknych w
Krakowie. W 1980 roku był stypendystą Rządu Francuskiego, w 1982 roku
stypendystą Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku. W 1993 otrzymał
stypendium Fulbright'a i odbył staż naukowy oraz prowadził zajęcia na
Wydziale Sztuki w New York Institute of Technology w Nowym Jorku. W 1992
prowadził zajęcia w Uniwersytecie Stanu Connecticut w Storrs. Jest
wieloletnim członkiem ZPAP, oraz członkiem "Grupy Krakowskiej". Profesor
i dwukrotny Rektor Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie.
Uzyskał wiele nagród, zwłaszcza za twórczość graficzną. Uprawia
malarstwo, grafikę i media elektroniczne. W 2003 roku - Nagroda im.
Witolda Wojtkiewicza za wystawę malarstwa „Obiekty geometryczne –
retrospekcja” w Starmach Gallery. Kluczowym okresem w twórczości Jana
Pamuły były lata siedemdziesiąte, kiedy zwrócił się ku abstrakcji
geometrycznej. Jego ówczesne poszukiwania miały na celu zbudowanie
"jednolitej, uniwersalistycznej wizji rzeczywistości". Owo budowanie
oznaczało w praktyce wykorzystanie roli przypadku w tworzeniu układów
geometrycznych. Statystyka matematyczna oparta na rachunku
prawdopodobieństwa wykorzystuje tutaj rzut kostką, działanie komputera
lub tablice liczb przypadkowych. Sztukę Pamuły porównano między innymi
do Mondriana , choć neoplastycyzm tego ostatniego wywodził się z innych
przesłanek teoretycznych. Bliższy artyście wydaje się suprematysta
Malewicz czy też właśnie Paul Klee. W swoich rozważaniach teoretycznych
powołuje się na "Das bildnerische Denken Klee" jako niewyczerpane źródło
wiedzy na temat formy plastycznej i istoty artystycznej twórczości.
Dla sztuki Jana Pamuły charakterystyczne jest prowadzenie dogłębnych poszukiwań w obrębie jednego motywu opartych o naukowy formalizm połączony z czysto malarskim podejściem do koloru. Swoje poszukiwania Pamuła ogniskuje wokół dwóch głównych cyklów: rysunków komputerowych oraz obiektów geometrycznych. Razem tworzą zespół obiektów połączonych wspólnym pomysłem kompozycyjnym oraz intelektualnym.
Pierwsze
grafiki komputerowe powstały w 1980 roku i opierały się na ścisłych
wyliczeniach opartych na pracy maszyny. Podstawowy motyw to przetwarzany
losowo prostokąt. Za kompozycję figur odpowiada algorytm oparty na
liczbie cztery – arytmetycznym odpowiedniku prostokąta. Przyglądając się
obiektom Pamuły widzimy, że każdy z nich stanowi zestaw ściśle
zależnych od siebie elementów tworzących wyszukane estetycznie układy –
owoc zespolenia techniki i ludzkiego intelektu. Jego prace geometryczne
to fascynujące zjawisko formalne, które można rozpatrywać jako całość –
zbiór pokrewnych sobie kształtów.
21 kwietnia 2021, decyzją Zarządu
Stowarzyszenia Międzynarodowego Triennale Grafiki w Krakowie, Jan Pamuła
został laureatem GRAND PRIX d'HONNEUR - nagrody przyznawanej za
całokształt twórczości oraz szczególne zasługi dla międzynarodowego i
polskiego środowiska graficznego.