S. Żeromski - Duma o hetmanie. 1908. Wyd. I z dedykacją autora.

ŻEROMSKI Stefan - Duma o hetmanie. Warszawa 1908. Kasa Przezorności i Pomocy Warsz. Pracowników Księgarskich. 8, s. 217. opr. pł. z epoki z zach. okł. brosz.
Okł. nieco otarte, wewnątrz stan bardzo dobry. Odręczna dedykacja autora dla Józefa Weyssenhoffa. Na odwrocie strony tyt. wklejona marka ochronna proj. Edwarda Okunia z odręcznym numerem (11) i inicjałem S. Ż. ręką S. Żeromskiego. Ekslibris J. Weyssenhoffa. Wyd. I. W kilku miejscach podkreślenia i zapiski ołówkiem (zapewne Józefa Weyssenhoffa) dotyczące języka powieści. Przykładowo: "rwaczów" - jakich rwaczów?, "zaszczycie" - zaszczyt w znaczeniu 'zasłona' jest archaizmem i dwuznacznikiem, "krzeszczot-biłaozor" - krzeszczot znaczy to samo, co białozor, tylko z ruska, "brzeszczotowe koszule" - brzeszczot = klinga, a co znaczy 'brzeszczotowa koszula'?, "praktykuje" (w zwrocie "praktykuje kozaki przeciw ojczyźnie") - b. rzadko używane w tej formie czynnej, "dorobkiewicz" - czy to 17ty wiek? niema w Lindem wyrazu 'dorobkiewicz', "naju" - co ten wyraz ludowy tu robi?