Olej, płótno; 45,5 x 46 cm
Sygnowany p.d.: Ebiche
Na odwrocie stempel wywozowy, nr inwentarzowy: 324a I H / 18.V.71 Mw; Aurelia
Bardzo piękny obraz, o wielkiej kulturze malarskiej. Nastawiony wyłącznie na grę barwną, tak charakterystyczna dla polskiego koloryzmu, którego był Eibisch jednym z najważniejszych protagonistów.
Cena wywoławcza 24000
Estymacja 30000 - 35000
◙ droit de suite
Eugeniusz EIBISCH
1895 Lublin - 1987 Warszawa
Studiował w krakowskiej ASP pod kierunkiem J. Malczewskiego i W. Weissa. W 1922 r uzyskał stypendium rządu francuskiego i wyjechał do Paryża. Wszedł w krąg malarzy Ecole de Paris: G. Braque`a, H. Haydena, M. Kislinga, C. Soutine`a, M. Utrilla, E. Zaka. W czasie pobytu we Francji dużo wystawiał m. in.: w Salonach paryskich; Jesiennym i Niezależnych. W okresie tym artysta wiele wystawiał, m.in. w Belgii, Szwajcarii i Anglii. W 1939 r wrócił do Polski, objął katedrę rysunku w krakowskiej ASP. Od 1945 r był rektorem tejże uczelni. W latach 1950-1969 był profesorem malarstwa w ASP w Warszawie. Po wojnie brał udział w wielu prestiżowych wystawach na świecie. Na wczesną twórczość Eibischa oddziałały estetyczne koncepcje formistów. W okresie paryskim artysta malował pejzaże, martwe natury i portrety o stężonej ekspresji, utrzymane w ciemnych, dramatycznych tonacjach, bliskie stylistyce Ch. Soutine'a. Jarzące się wewnętrznym światłem formy wyłaniają się w jego obrazach z płynnej materii swobodnie nakładanej farby. Otrzymał nagrodę Guggenheim Museum w 1960 r. W drugiej połowie l. 20. Eibisch rozjaśnił paletę barw, by w l. 30. ponownie ją przygasić przewagą brązów; wydobytym z ciemnego tła postaciom i przedmiotom nadawał wymiar tajemniczości. W latach późniejszych potwierdził swą przynależność do nurtu kolorystycznego. W czasach stalinowskich tworzył zgodnie z doktryną socrealistyczną, później powrócił do ekspresyjnego traktowania barwy.
