drewno; 235 x 62 cm;
sygn. na odwrocie: Siek;
Proweniencja: kolekcja prywatna Kraków
Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie, ukończył z wyróżnieniem w 1999 roku. W jego rzeźbach często pojawiają się symbole macierzyństwa i opiekuńczości. Ukazuje naszą zależność i bezpośredni związek z naturą, a także ludzką kruchość wobec żywiołów przyrody. Często również odwołuje się do swoich snów odsłaniając w nich część siebie. Rzeźby Andrzeja tworzą cykle, natomiast poszczególne prace zazwyczaj nie są tytułowane. Artysta ma za sobą wiele wystaw indywidualnych i zbiorowych w galeriach prywatnych i instytucjach państwowych. Jego prace znalazły się w wielu znakomitych kolekcjach.
„W drzewach mieszka olbrzymi Duch Natury, jeden z Siedmiu Strażników Ziemi. Duch ten strzeże równowagi pomiędzy ludźmi a zwierzętami, jednocześnie dając im schronienie i opiekę. Postacie, formy, które wydobywam ze zwiniętych, sękatych i spękanych drzew są ich głosem, który przemawia poprzez moje dłonie. Kiedy zaczynam pracę krążę wokół pnia, dotykam go, słucham, delikatnie obłupuję, przecinam włókna, uwalniam zapach, uwalniam umysł i oddalam się w wędrówką aby przynieść kroplę prawdy. Każde drzewo, w którym rzeźbię, którego dotykam swymi dłońmi opowiada mi swoją legendę – czasem ta legenda przeplata się z moją opowieścią. Duch Natury ukryty w drzewach jest moim wielkim nauczycielem i przyjacielem. Drzewa to istoty, które towarzyszą ludziom od początku swojego istnienia, dają tlen, ogień i pożywienie.
Są naszymi prawdziwymi Aniołami Stróżami.”
