Pistolet kapiszonowy podróżny

stal, drewno orzechowe, mosiądz, srebro; dł. całk. 181 mm, masa 330 g, kaliber 15 mm.
Europa Zachodnia, 2. poł. XVIII w. / lata 20.-30. XIX w.
Lufa stalowa, w części przedniej sfazowana, wzmocniona u wylotu pierścieniową opaską; część denna 8-granna, masywna, dekorowana rytowanymi motywami floralnymi; lufa mocowana do osady na warkoczu - przetyczką i śrubą. Łoże długie, orzechowe; kolba z kulistą głowicą zakończoną wydatnym, srebrnym guzem i okuta mosiężną blachą z długimi wąsami, dekorowaną grawerunkiem akantowo-muszlowym. Na grzbiecie chwytu okucie srebrne. Wąsy osłony spustu długie, mosiężne. Zamek stalowy, kapiszonowy przerobiony ze skałkowego (typ śródziemnomorski, określany jako hiszpańsko-mauretański, zwany „miquelet”). Mechanizm sprawny. Tzw. kontrblacha zdobna grawerunkiem z motywami muszlowymi. Na spodzie łoża pod lufą umieszczony pobojczyk, częściowo grążony.